ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ,ΕΜΕΙΣ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ?

Σε μια περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης και πολιτικής ρευστότητας, όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι βάρβαρες, ιμπεριαλιστικές πολιτικές της, σε κοινωνικό και οικονομικό τομέα, αποδεικνύονται υπαίτιες για την κοινωνική καταστροφή που συντελείται στην χώρα μας και πλέον σε παγκόσμιο επίπεδο, φαινόμενα ρατσισμού έρχονται στο προσκήνιο.

Η μνημονιακή κυβέρνηση και η πλήρης υποταγή της στις απαιτήσεις των τροικανών και της ΕΕ, επιβάλλει συνεχώς αντιλαϊκά μέτρα και περικοπές σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, η φοιτητιώσα νεολαία, ολόκληρος ο ελληνικός λαός βρίσκονται σε μια συνεχή αντίσταση και ρήξη με τις πολιτικές της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Γι’ αυτό βλέπουμε ότι η στρατηγική της κυβέρνησης αποβλέπει στην  προσήλωση στο ζήτημα του ρατσισμού και στην  απόσπαση της προσοχής ενός ταλαιπωρημένου πια έθνους από την κυβέρνηση και από τη μείωση στις δημόσιες δαπάνες. Το μεταναστευτικό ζήτημα παρουσιάζεται ως το νούμερο ένα πρόβλημα της χώρας και ως υπαίτιο της διάλυσης του κοινωνικού ιστού της. Οι μετανάστες καταδιώκονται ως εγκληματίες, ως παράνομοι, ως «παράσιτα» της κοινωνίας και της οικονομίας, ως αυτοί που αυξάνουν την ανεργία και ρίχνουν τα μεροκάματα. Αναλογίστηκε όμως κανείς τον πόλεμο που κήρυξαν οι ΗΠΑ με την συμμαχία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στις χώρες της Μ.Ανατολής, την πείνα, την φτώχεια που τους οδήγησαν στην χώρα μας , τις κακουχίες και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης που αντιμετωπίζουν εδώ, την πενιχρή αμοιβή τους για τις πιο βαριές και επικίνδυνες, χειρωνακτικές εργασίες? Το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας του 50 % της ανεργίας είναι αποφοίτοι πανεπιστημίων και Ανώτατων Εκπαιδευτικών σχολών και σε καμιά περιπτώση δεν ανταγωνίζονται στην αγορά εργασίας τους μετανάστες, που δεν τους έχει δοθεί καμία δυνατότητα μόρφωσης.

Ο ελληνικός λαός όμως αποπροσανατολισμένος βρήκε στους μετανάστες το εξιλαστήριο θύμα όλων των δεινών που υφίσταται. Και τότε, τα παιδιά με τις μαύρες μπλούζες και τα χρυσά γράμματα, οι γνωστοί σε όλους μας χρυσαυγίτες προθυμοποιήθηκαν να επιλύσουν το ζήτημα. Μετέφρασαν την οργή του αγανακτισμένου  Έλληνα που δεν είχε δουλειά, λεφτά και ελπίδα σε βία ενάντια των μεταναστών. Όλα αυτά ξεκίνησαν από υποβαθμισμένες περιοχές των μεγάλων αστικών κέντρων, με αυξημένα ποσοστά εγκληματικότητας, όπου η κρατική μέριμνα ήταν για χρόνια απούσα και η κοινωνία είχε απομονώσει και περιθωριοποιήσει ευάλωτα κοινωνικά στοιχεία, όπως ιερόδουλες, ναρκωμανείς, άστεγους.

Η τόσα χρόνια παρακρατική συμμορία της Χρυσής Αυγής, με τις ναζιστικές-φασιστικές ιδεολογίες, που ανέκαθεν υποστήριζε ότι είναι αντισυστημική, ότι μάχεται για την εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας, κοντρά σε πολιτικά κατεστημένα, ότι έρχεται σε ρήξη με κυβερνήσεις που πλήττουν τον ελληνικό λαό, τώρα συνεργάζεται ολοφάνερα με την αστυνομία και την επιχείρησή της, Ξένιος Ζεύς.  Η ίδια η ΕΛ.ΑΣ. τους μετατρέπει σε κρατικούς μηχανισμούς και τους εντάσσει στις επιχειρήσεις σκούπα και στα πογκρόμ που πραγματοποιεί στα κέντρα των πόλεων. Καθημερινά μαχαιρώνουν, σκοτώνουν και επιτίθονται σε κάθε κοινωνική μεινότητα που διαφέρει από τα πρότυπα της υποτιθέμενης ανώτερης φυλής που πιστεύουν.

Ο Έλληνας όμως ξέχασε το παρελθόν και το παρόν του ως μετανάστης, τις μάχες για την ισότητα των δυο φύλων και πάνω απ’ όλα τους αγώνες του ελληνικού λαού, ενάντια στον ναζιστικό ζυγό που αποτελεί πληγή στην ιστορία της χώρας μας, ξεγελάστηκε και τους ψήφισε.  Με  το κόμμα να έχει μπει στη Βουλή, τα μέλη της Χρυσής Αυγής δημιουργούν κοινωνικά παντοπωλεία "μόνο για Έλληνες",  μοιράζουν δέματα με τρόφιμα σε άνεργους - μονάχα όμως σε "πραγματικούς Έλληνες" και κυκλοφορούν στο κέντρο της Αθήνας ως πραγματικοί εγκληματίες.

Πραγματικοί φασίστες, με πραγματικές μαύρες μπλούζες, πραγματικά κυκλοφορούν στην Αθήνα κυματίζοντας σβάστικες με δάδες στα χέρια, ακρωτηριάζοντας και δολοφονώντας μειονότητες και οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο μοιάζουν τρομακτικά χαλαρές με το θέμα όσο οι Έλληνες συνεχίζουν να αποπληρώνουν τα χρέη που δημιούργησαν οι ευρωπαϊκές ελίτ. Αυτή τη φορά, η Ευρώπη πρέπει να θυμηθεί πως το κόστος προώθησης του φασισμού είναι πολύ πιο απάνθρωπο και πολύ πιο δαπανηρό από οποιοδήποτε εθνικό χρέος.

Πώς μπορεί λοιπόν όλη η Ευρώπη να ξεχνά το 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο και την ολοκληρωτική της καταστροφή της από το φασισμό?

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ,ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ,ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ!

Φ.Α.Κ.Α.- Ε.Α.Α.Κ